maandag 11 december 2017

Maandag 11 december 2017, de tweede nacht ligt achter ons. De wind blijft redelijk constant denken we te merken want de windmeter doet het af en toe wel maar meestal niet. We varen onder uitgeboomde Genua, dubbel gereefd grootzeil (tegen het klappen als we door de golven van links naar rechts gesmeten worden) en een volle bezaan. Deze zeilvoering wordt vlinderen of melkmeisje genoemd. De zee is bij vlagen warrig, er lopen twee golfpatronen door elkaar, de normale deining van de wind en een golfslag uit het noorden waar het heftig weer geweest is de laatste dagen. Dit maakt het leven aan boord oncomfortabel, je komt eigenlijk continue een hand tekort. Alles wat je loslaat vertrekt onmiddellijk met onbekende bestemming de kajuit in, dus ontbijt maken is een hele kunst. Astronauten hebben het wat dat betreft makkelijker dan oceaanzeilers, alles wat zij loslaten blijft gewoon op zijn plek zweven. Gisteren hebben we een grote kudde dolfijnen op bezoek gehad met veel jongen dieren die sprongen en buitelden, een prachtig gezicht en een welkome afwisseling in een anders saaie dag. We zien geen scheepvaart of ander levensteken, alleen water dus. We kunnen geen rechtstreekse koers naar ons doel zetten dus we wijken tot en met vandaag al ongeveer 80 mijl af van de ideale lijn. We gaan vandaag de koers bijstellen maar daar moeten alle zeilen wel voor worden versteld. Dat is geen gemakkelijke opgave want alle zeilen zitten vastgesnoerd met bulle-talies om ongewenste klap gijpen te voorkomen. Verder niets te melden, alles wel met schip en bemanning we hebben nog 1670 mijl te gaan naar de uiterton van de Suriname rivier. Onze positie was om 10.00 UTC 14-35-17 N en 28-15-85 W. Tot morgen maar weer.